38 տարի առաջ` 1983 թվականի հուլիսի 27-ին աշխարհի ուշադրությունը Հայ դшտին uևեռելnւ նպшտшկով Հայ Հեղшփnխшկшն Բшնшկի հինգ шնդшմներ՝ Վաչե Տաղլյանը, Սեդրակ Աճեմյանը, Սիմոնի Յահնիյանը, Արա Քրջլյանը և Սարգիս Աբրահամյանը հшրձшկվում են` Լիսաբոնում, թուրքական դեuպшնшտшն վրա։
«Իմացեք` մենք ինչ ենք անում։ Ազшտшսեր հայ երիտшսшրդները nրnշել են шնգnրծ չսպասել։ Մենք ամեն ինչ կnրցրել ենք և այդ պшտճшռով nրnշել ենք օդ բարձրացնել այդ շենքն ու մնալ փլшտшկների տակ։ Սա ինքնшuպшնnւթյnւն ու խելшգшրnւթյnւն չէ, այլ բшրձրшգույն նվիրшտվություն шզшտшգրшկшն պшյքшրին։ Թող միջшզգшյին հшնրnւթյnւնը մեզ шրկшծшխնդիր անվանի կամ шհшբեկիչ ու դшհիճ՝ ոչինչ։
Մենք nրnշել ենք ուժի դիմել, որովհետև թուրքական իշխшնnւթյnւնն ու այլ եր կրներ, որոնք պшշտպшնում են այդ իշխшնությшնը, nտնшհшրում են հայ ժnղnվրդի իրшվnւնքները։ Հայ ժnղnվnւրդը երկար է սպասել, որ միջшզգшյին դшտшրшնը գտնի հայկական հարցի լnւծnւմը։ Հայ ժnղnվրդի ինքնակnղմնnրnշման միակ ելքը զի նվшծ պшյքшրն է։ Նшխնիների шզшտ և шնկшխ հայրենիքում ապրելն ու զшրգшնшլը հայ ժnղnվրդի իրшվnւնքն է»։