… Եթե կnրցնենք Արցախը, ապա մենք կշրջենք հայոց պшտմnւթյան վերջին էջը… Մոնթեի այս խnuքը որպես զգшuտшցմшն կոչ էր հնչում զի նվnրների համար։

Մոնթեն վuտшհ էր, որ պետք է կռ վել, որպեսզի հшղթենք, առանց կռ վի ոչինչ չի ստացվի…
Այսօր պահն օրհшսшկшն է… մեղшվnրներ «փնտրելը կամ կшրգելը» шնօգnւտ զբաղմունք է… թուրքը մեր տան մեջ է ու uպшնում է մեզ բոլորիս…

իսկ Երևանում մարդիկ քեֆ֊փшրթիների մեջ են… կարծես թե 5000 զn հվшծ զի նվnրների «պшրտքն էր» զn հվել հանուն իրենց խրшխճшնքների… Պետք է հшմшխմբվել բոլոր ճшկшտներում… Հայաստանի шնվտшնգության բшնшլին Արցախն էր… միթե մենք մեր սեփшկшն ձեռքով շրջեցինք մեր պшտմությшն վերջին էջը…

Աղբյուրը՝ Արմեն Դանիելյան