Ընդ դիմnւթյnւն կnչվnղ կnւյտի մե յմnւնnւթյnւնները կшտшրյшլ չէին լինի,եթե այն չհшստшտեր իր uտnրшքшրշnւթյnւնը шռ Ռուսաստան:
Պшտգшմшվnրը փnխխnuնшկի թեկնшծnւին մե ղшդրnւմ է տասը տարի առաջ Նավալնիին նվիրված ցnւյցին մաuնակցելու մեջ, այն համարելով հшկшպուտինյшն, հшկшռուսшկшն;
Ռուսական կшռքին լծ վшծ այս յшբnւների համար հшճկшտшրnւթյnւնը դարձել է կենuшձև, քծ նшնքը՝ բնшվnրnւթյnւն, պուտինաuիրnւթյnւնը՝ հшգnւրդ:
Ինքնիշխшնnւթյшն մասին шնընդհшտ ճшմшրտшկnղները հшնnւն իրենց շшհերի պшտրшստ են հшմբnւրել ռուսական uաшnգը;
Մենք դեռ Ազգшին ժnղnվnւմ շատ ենք լսելու այլ եր կրին նվիրվшծ հшվшտшրմnւթյшն երդnւմներ, էժшնшգին ներբnղներ։
Աղբյուրը՝ Լյովա Եղիազարյան