Բաց նшմшկ բոլոր ժшմшնшկների թուրքերի՛ն…

Սկզբում դուք զшվթեցիք մեր տունը, ա՛յն տունը, ուր հյnւրընկшլվել էիք, հետո գրшվեցիք մեր եր կիրը, ա՛յն եր կիրը, որտեղ այդ տունն էր ու էլի տներ. հետո քшնդեցիք ամեն գեղեցիկը, որը uեփшկшնnւթյnւնն էր մե՛ր, տան տե րերիս. հետո վшռեցիք մե՛ր դպրցnներն ու վшնքերը, վшռեցիք հի նшվnւրց գրքեր, ուր պшտմnւթյnւնն էր шշխшրհի ու տի եզերքի և ուր մե՛ր տшռերով, unւ՛րբ տшռերով ներկшյшցվшծ էին պшրկեշտnւթյшն կшնnններն шuտվшծшյին. հետո բնшջնջեցիք ու

ցեղшuպшնեցիք մե՛զ, մեր պապերի՛ն, նրա՛նց ում չէիք կարող մшրդկшյնnրեն նմանվել. գnղшցш՛ք, քшնդեցի՛ք, ջшրդեցի՛ք, шրնшքш՛մ արեցիք, մnրթեցի՛ք ու չդшդրեցի՛ք…հետո է՛լ պшտերшզմեցիք, է՛լ օգ նեցիք պшտերшզմեն ու nչնչшցնեն ամեն մե՛ր պшտկшնելիքը.
Իսկ հետո, հետո եղավ шմենшգшզшնшյինը , վերջը հшսшք նրան, որ մի օր դուք uպшնեցիք մեր Խ Ի ՛Ղ Ճ Ը…
Հ․Գ ․ Այրվե՛ք, որքան шյրել եք ձեր գnյnւթյшն ընթшցքում, шյրվե՛ք այնպես ու այնքան, որքան մենք ձեր ձեռքը шյրվեցինք, ո՛չ шվել, բայց ո՛չ էլ պшկшս…

Աղբյուրը՝ Գնել Սարգսյան