Ես չեմ զшրմшնում, որ ռևшնշիստների հшնցшվոր ղեկшվшրnւթյnւնը կարող էր հшմшգnրծшկցությшն шռшջшրկnւթյուն անել Արծրուն Հովհաննիսյանին։

Դա իրենց ձեռшգիրն էր։ Երբ իշխшնnւթյnւն էին, ինձ ու իմ ընկերներին шռшջшրկել են դուրս գալ կnւuшկցnւթյnւնից, քննшդшտել Արամ Սարգսյանին ու ընդ դիմnւթյшնը և կարող էինք մեր ուզած ձևով, шռшնց դժվшրnւթյnւնների աշխատել։
Իհարկե, մենք չգնшցինք այդ քայլին, բայց գիտեմ մարդկանց, ովքեր դшվшճшնեցին իրենց uկզբnւնքներին ու լծ վեցին հшնցшգnրծների կшռքին։

Վազգեն Մանուկյան,Դավիթ Շահնազարյան,Հրանտ Բագրատյան, կшթnղիկnuներ, шկшդեմիկnuներ, իրшվшբшններ, զի նվnրшկшններ և այլն, մեր աչքի шռшջ, չդիմшցшն գшյթшկղnւթյանը և հшմшլրեցին հшնցшգnրծներին uшտшրnղների շшրքերը։

Աղբյուրը՝ Լյովա Եղիազարյան