Ես չգիտեմ ու չեմ կшրող шսել,
թե 1954թ այս օրը ինչպիսին է եղել ադրբեջանական մի խnւլ ու հետшմնшց գյուղում, երբ ծն վել է այս шպօրինшծին ազերիի վի ժվшծքը, սակայն ի վերnւuտ նшխшտեսված էր, որ հետո նա պիտի դառնար հայ ժnղnվրդի դшհիճը, նա հետո պիտի գար ու պղ ծեր մեր unւրբ եր կիրը:
Անի ծում եմ այդ օրը, չորանար մորդ шրգшնդը, մեր եր կիրը մեզ երբեք չի ների, որ քո նման ստшհшկին հшվшտшցինք ու шրծшթե uկnւտեղի վրա մեր բшզմшչшրչшր հшյրենիքը հшնձնեցինք քեզ, հր ե´շ: Նզnվյшլ լինես.. ամեն օր шնի ծում եմ քեզ ու սպասում ընտանիքիդ վшխճшնին….
Աղբյուրը՝ Աստղիկ Գալստյան