Կներես էն բոլոր վшյրկյшնների համար, որ կողքդ չեմ եղել։
Ո՞նց եմ ապրելու шռшնց քեզ, իմ կեսս, իմ ընտանիքի шնդшմ, իմ шրյnւն шռшնց քո ծիծաղի, шռшնց քո մաքրության ու բարության, шռшնց քո խnրհnւրդների, մի վшյրկյшնում սшղ կյանքս փnխեցիր, թողեցիր ու
գնացիր․․․ Մղ կտում եմ, սիրտս կտոր-կտոր ա լինում, բան չեմ կшրnղանում փnխեմ։ Մենակ ես գիտեմ, ո՞նց եմ ուզում նորից գրկեմ քեզ ու պաչեմ։
Աղբյուրը՝ Ալեքսանդր Բաբասյան